"We zijn er bijna".

 Maandag 21 augustus. We besluiten naar Le Clerc te rijden op de fiets. Het begin is behoorlijk rustig en we gaan dan ook gezellig de route national op. Het lijkt wel of we levensmoe zijn. Het is zo druk dat Miny onmiddelijk terug wil. Maar Geert Jan zegt  "We zijn er bijna". Mooi niet. We gaan terug. Pfff, we hebben met de auto nog geen situatie gehad die zo gevaarlijk was.

Op de camping eerst een kop koffie om van de schrik te bekomen en de angsten  van Miny met koffie te dempen.

We gaan met de auto en dat is een stuk minder gevaarlijk. We kopen ons beide een prachtige helm, want in Spanje en Portugal mag je niet fietsen zonder helm op een E-bike. Daarna nog even de andere kant op fietsen richting Lidl. Dat is een fijn tochtje over het platteland.

Dinsdag 22 augustus.

We gaan met een stel naar het plaatsje Sare,  waar een treintje hoog de bergen in gaat de la Rhune.  Een enorme sliert auto's aan de kant van de weg en bij de berg blijkt dat we pas om 16.30 aan de beurt zijn, de rest is complet.

We besluiten te reserveren voor donderdag en gaan langs de zee en door de bergen terug naar de camping.

We zien grillige stranden waar niet gelopen kan worden, heel woest, ook veel wijnvelden en een gebied waar in de oorlog gevochten is, te zien aan de bunkers die we tegenkomen. Prachtige vergezichten, hoewel het wel een beetje heiig is, maar we genieten.