Biescas, aan de rand van de Pyreneeën.

Zaterdag 01 oktober 2017.

We rijden met Aad en Pauline richting de Pyreneeën, we gaan naar Biescas, camping Gavin, ongeveer 40 km voor Frankrijk. Voor  de tweede keer  tijdens deze reis hebben we regen, tot aan Pamplona, dan wordt het droog.

We hebben prachtig weer gehad dus 2 dagen op 6 weken is niet zo erg. We weten dan ook even hoe het in NL is, anders zou je dat bijna vergeten.

We komen rond 15.30 uur aan en we hebben een geweldige plek, in een dal aan de rand van de Pyreneeën.
Het is nog een beetje bewolkt maar niet koud en om 18.00 uur breekt de zon door en kunnen we nog even buiten zitten.  Het is een rustgevende omgeving, geen auto lawaai, bijna een lege camping, toch een klein winkeltje, goede Wifi, wat wil een mens nog meer. 

Zondag 02 oktober. 
De zon schijnt weer. We rijden een eind door de bergen richting  Frankrijk, het is prachtig, wat een stilte, tenminste als er geen auto langs rijdt die net als wij willen genieten van de hoge bergen en het landschap. Alles is is herfstkleuren, schitterend, de vlinders vliegen nog van bloem tot bloem en ik probeer een te vangen met de camera, maar dat is erg moeilijk.
Er zijn verschillende parkeerplaatsen en we stoppen vaak. Er is een groot stuwmeer, met weinig water. Dat schijnt zo te zijn om deze tijd van het jaar.

We besluiten het kleine stadje Biescas in te rijden om even wat te drinken. We lopen een terras op en daar zitten Tea en Jan met een lekker bord salade en tosti's voor zich. We besluiten het idee te volgen en Geert Jan neemt een dubbele tosti en ik de salade met warme geitenkaas en honing.
Tegen 18.00 zijn we terug en Tineke komt langs met een pan waarin ze Marokkaans eten heeft gehad van Rachid, onze Marokkaan, natuurlijk wil ik gelijk het recept en Rachid brengt ons nog een bakje. Zooooo lekker.
We drinken koffie met elkaar er is gebak gekocht, zomaar om het mooie weer te vieren.

We besluiten spontaan een groepsactiviteiten te gaan doen, morgenavond samen koken onder begeleiding van Rachid en Marie José. Ad en Rachid halen alle boodschappen, een paar equipes doen niet mee, ze houden niet van vis. Maar ze eten wel mee, met hun eigen kipgerecht.

Ongelofelijk we zitten tot 21.00 uur buiten, in de Pyreneeën, zonder dat we het koud hebben.

Verstuurd vanaf mijn iPad